Inland Empire!

Terwijl jullie in Nederland nog twee maanden moeten wachten, was het voor mij, Sophie, Miriam en Lies afgelopen dinsdag zover: de première van David Lynch’s nieuwste film: INLAND EMPIRE. Of nou ja, premiere; zeg maar avant-première, want Erwan is ook niet van de oude school! Ik had op internet gelezen dat er in een klein filmzaaltje te Montmartre de film een dag voor de officiële première tweemaals gedraaid zou worden. Dat laat ik me niet voorbijschieten en dus togen we dinsdag naar omhoog (want Montmartre is best wel stijgen, Armstrong zou er niet z’n fiets voor van de stal halen, maar toch…) Vlak achter de Moulin Rouge en Les Deux Moulins je weet wel, van “Amélie Poulain” was de bioscoop en YES! er waren nog kaarten. Sterker nog, toen we in de zaal zaten bleek dat de stoelen maar half bezet waren, het was dan ook 18.00: best een vervelende tijd voor een film die bijna drie uur duurt (172 minuten om Pietje Precies te zijn).

Maar ja, dat zal jullie ook boeien. Het gaat tuurlijk om de film en die is wonderlijk, heel wonderlijk. En heel apart. En schokkend. En heel lastig om te bevatten. En… Nou ja, kortom: het is David Lynch! Ik zal er verder niets over vertellen, immers zei Hitchcock zelf al: vertel niks over “Psycho” aan anderen die de film nog niet gezien hebben. En met “Inland Empire” zou ik ook niets eens kunnen in een paar zinnen, als ik het uberhaupt al zou kunnen, want het is weer een betoverde doolhof die de oude vos ons voorschotelt. Het zit vind ik qua vreemdheid in tussen “Eraserhead” en “Lost Highway” in. In het begin denk je: wooh, dit is heel apart en onwennig, want, en dat ik best vertellen, de film is geschoten met een digitale camera van een kleine drie mille wat het erg pixelig maakt maar ook erg beweeglijk. Halverwege denk je: pff, dit is toch niet wat ik had verwacht om vervolgens vijf minuten later te denken: dit is toch wel weer erg goed. Ik ga dan ook binnenkort nog een keer naar le cinéma om de film een tweede keer te checken, want dat moet echt met deze, of met welke andere Lynch dan ook, film. Alles wat ik kan zeggen is: gaat dat zien in April als ie in NL uitkomt, je zult in ieder geval verrast worden door al dat Lynch nu weer verzonnen heeft.

Verder was de week vrij normaal. De colleges gaan lekker, ik ga voor Hollywood et télévision dit semester een exposé houden over Roger Corman’s besognes met TV en film denk ik. Voor analyse du film noir ga ik een exposé houden over het meesterwerk (vind ik) “White Heat”. Het leuke hier is nl. dat je voor de meeste vakken kan kiezen tussen een exposé (een presentatie van zo’n 20 minuten) of een dossier (een paper van een tiental pagina’s). Dat is qua tijd toch wel makkelijk kiezen, vind ik zelf. Ook omdat er bijna voor ieder wel een partiel is, een tentamen. Zo heb ik voor film noir grappig genoeg een partiel dat qua opzet precies zo is als het tentamen van Film Art (voor de Media en Cultuur studenten), dus een scène die drie keer wordt herhaald en dan pennen maar over alles wat je is opgevallen. Lijkt me een intikkertje die zelfs Rensenbrink niet zou missen… Al weet je het nooit hier, want de Universiteit van Paris III blijft je verassen. Zo moet ik voor het vak festivals de cinéma een dossier schrijven van maar liefst drie pagina’s over een festival aspect: en dat met een groep! En dat is dan ook echt alles voor dat vak, heel merkwaardig. Maar ja, poep! We gaan het met onze groep doen over documentaire festivals, dus ga ik alle mogelijke info vergaren over het grootste docu fesitval ter wereld: het IDFA te Amsterdam. Effe mailen naar wat lieden in NL, misschien Charles Forceville (dacht dat die wat met het Shadow festival te maken had???)

Verder hoorde ik deze week dat ik voor het vak Francois Truffaut de 16e Maart een dossier van 10 pagina’s moet inleveren over een long métrage (lange speelfilm) van de man, doe denk ik mijn personal favorite van hem: “Les 400 Coups”. Verder had ik gehoopt m’n eerste note (cijfer) te krijgen voor het vak cinéma japonais, maar dat is weer een week uitgesteld, ook typisch hier.

De rest van de week was van vrij relaxede aard. Ik ben met Lies door Le Marais heen getuft, was wel leuk al hielp Pluvius niet echt mee. Het is sowieso een beetje wisselvallig hier, al hebben we echt geen sneeuw of weeralarm hiero, haha! Verder heb ik in een paar dagen “1984” van George Orwell uitgelezen, echt een literair chef d’oeuvre al zeg ik zelf (en dat voor een sci-fi roman). De rillingen gaan over je lijf, dat heb ik sinds “The Shining” van Stephen King niet meer gehad, thumbs up! En donderdag ben ik met Lies na de colleges naar onze favoriete kroegje gegaan naast de Rue Mouffetard waar de pinten slechts 2,50 zijn. Ik heb daar ook m’n eerste Franse vrienden (hèhè, eindelijk) ontmoet: Antoine (niet Doinel) en Milène. Echt hele leuke lui, ze studeren productie van film en muziek aan een één of andere speciale school in Parijs (al zijn ze niet rijkeluiskinderen, gewoon talentvol zeg maar). Antoine produceert bijvoorbeeld mede het nieuwe album van Daft Punk en werkt mee aan het uitbrengen van de Twin Peaks seizoen II DVD die in April uitkomt. WOOHOO, daar zit ik al lang op te wachten zeg! Wie weet kan ik een zacht prijsje scoren via hem.

Ten slotte de politieke barometer, waarom ook niet. Op nu.nl las ik dat in NL de gristen fundamendalisten aan de macht zijn, altijd gezellig :s! (Rouvoet, uitstekend debater hoor maar verder…, zal toch geen Minister van Gezondheidszorg worden hè, wil ik straks nog wel terug naar Nederland?!?) In Frankrijk laait de boel ook al aardig op, er zijn immers in Mei les éléctions Présidèntièle! Ikzelf mag daarvoor ook stemmen en de campagnes zijn al behoorlijk aardig op weg hier. Het gaat vooral om en tussen Sarkozy en Royal (Sarko vs. Ségo) en het lijkt erop dat de eerste er met de buit vandoor gaat. Inmiddels heeft de populist José Bové zich ook aan het front gemeldt als alternatief voor de twee kemphanen, al geef ik hem weinig kans. Allicht dat middle man Bayrou of de extreem rechtse Le Pen nog een verassing in petto hebben (laat ik het toch niet hopen). Maar ja, die Bové hè. Hij is een mediageile en, vind ik, volstrekt onbetrouwbare gast die met een foute snor en veel boerenbranie via de gewone man als quasi-communist stemmen probeert te winnen. Hij is in het buitenland vooral bekend om zijn constante aanwezigheid bij de vele stakingen in Frankrijk en zijn gedocumenteerde kruistocht tegen McDonald’s. Maar ja, we zullen wel zien, het zal uiteindelijk wel tussen UMP en PS gaan (Sarkozy en Royal). U hoort nog van de politieke correspondent ter plekke, hum hum.

Dit weekend ben ik wezen eten bij Sophie met Lies erbij en een paar Hollandse studentes (ook Erasmus) en daarna stappen in de stad tot uurtje of zes. Was weer erg leuk maar ook godsallemachtig duur, 9 Euro voor een biertje :s dus zoals Minutemen al zongen: "I only had a Corona". Niet dat ik dat lekker vind, maar was het enige wat ze hadden onder de 10 Euro... Volgende week is het weer colleges, films kijken en wat nog meer m’n pad kruist. Keep you posted! O ja, er zijn weer nieuwe foto's van Parijs op:
http://www.mijnalbum.nl/Album=HGSSFNTD